Ve bazen gerçekten çok kızıyorum. Bir kişi için kendini bu denli üzmek. Günlerce belki aylarca ağlamak. Yemeden içmeden kesilmek kendini eve kapatmak hayattan kopmak. Düşünüyorum da o kadar saçma ki.. O olmasa da hayat devam etmiyor mu sonuçta. Kendini bu kadar paralamanın o kadar gözyaşının ne mantığı var anlamıyorum.Sonra düşünüyorum da belki de aşk için bu kadar üzülen insanlar aşk acısından başka acı yaşamamışlardır. Böyle olunca onlara hak veriyorum.Çünkü nereye gidersen git kiminle tanışırsan tanış ne dinlersen dinle ne düşünürsen düşün kurtulamadığın acılardan hiç yaşamamışlar. Ne demek olduğunu bilmiyorlar.
Çok karamsar yazılarım oluyor bazen biliyorum.Böyle düşündüren ve beni bu hale getiren de bana hayatın getirdikleri.Tabi benden götürdükleri de cabası. Normalde hiç böyle bir insan değilimdir. Acımı içimde yaşarım ve dışarıdakiler hep gülen suratımı görürler. Attığım kahkahalarımla ünlüyümdür mesela. Ama böyle olmak zorundayım gerçekten. Çünkü kime anlatırsam anlatıyım belki saatlerce belki günlerce hissettiklerimi gerçekten nasıl anlayabilecek ki? Ya da bana en iyi ne diyebilecek ? Karşımdaki insanı esir etmekten ve kendi acıma ortak etmekten başka ne yaparım ki o zaman? O bana ne söylese fayda etmeyecek sonuçta. Ben ona ne kadar anlatırsam anlatıyım anlamayacak sonuçta. Dışarıya sadece bi yönümle yani gülüşlerimle göründüğüm için diğer bütün duyguları içime gizliyorum. Gülerken aklımdan bir sürü şey geçirebiliyorum. Beni o an eğleniyor olarak gören birinin düşündüğü tek şey eğlendiğimdir. Benim eğlenirken düşündüğüm tek şey ise abim.
İnsanlara bölünmek duygulara bölünmek o kadar zor ki. Ve akmayı bekleyen her gözyaşını gözbebeklerinin üstünde tutmaya çalışmak, ailene güçlü olduğunu göstermek. Her an olay olabilecek bir evde bikaç huzurlu saat geçirebilmek. Bütün bunların altında ezilmemeye çalışmak ve şarkılara sığınmak.Sadece müzik dinlerken ağlayabilmek.Ya da sadece kimsenin görmediği yerlerde ağlayabilmek.O kadar zor ki..
Guns N' Roses- Don't Cry
http://fizy.com/#s/1lumve
http://fizy.com/#s/1lumve
Lilysnonecum, aşk acısı konusuna bir şey eklemek istiyorum. Demişsin ya, düşünüyorum da belki de aşk için bu kadar üzülen insanlar aşk acısından başka acı yaşamamışlardır.Bende diyorum ki, belki de aşk için bu kadar üzülen insanlar daha büyük acılarından kaçmak için sadece aşk acısına hapsediyorlardır kendilerini.. Di mi?
YanıtlaSilSonra, acımı içimde yaşarım ve dışarıdakiler hep gülen suratımı görürler dedin ya. İşte ben buna gülen maske diyorum. Ben de o maskeyi taktım yıllar önce suratıma. Dışarıda oturup sohbet ettiğim insanlar hep o maskeme bakıyorlar. İçimi görebilen çıkmadı bu zamana kadar..
Ağlama, lillysnone :)
aşk acısı çekenlerden biriyim biliyorsun.biraz üzerime alındım.ama kızmadım kendimi hep sorguladığım bir konuda sen beni sorgulamışsın.ve belki hayata tutunmamı sağlayan bir şeydir bu.not:başka acılar çektim mi evet çektim ama ben de onları umursamam.bu konuda doğru yanlış yorumunun yapmanın çok zor olduğunu düşünüyorum.ama misal ben bloga sadece aşkı yazmaya gayret gösteririrm.herkes her şeyi yazmaz filan ya:) yani kimin yine ne derdi olduğunu blog okuyarak tam olarak öğrenemeyiz.misal belki sen yarın aşk acısı çeksen buraya yazmak istemeyeceksin.attım kafadan tamamen olur olmaz diye bir iddiam yok :)
YanıtlaSilevet biz insanlar ne yazık ki kendi acılarımızı büyütüyoruz hem de çokça böyle geçebilme ihtimali olan acıları.ne desem ki hata mı suç mu diyesim geldi arabeske bağladım :)
ama haklısın acı aşk acısı değildir eğer böyle olsa inan intihar ederdim ben.hiç düşünmezdim.bugüne dek daha önce blogda yazmıştım hep şunu düşündüm eğer yaşıyorsam bir hayat bu dünyada,üç kişinin hayatını çalıyorum demektir(capitalist dersler öğretisi)bu yüzden bu hayat adı armağan olmayacak kadar güzel olmamakla birlikte ciddi bir şey.bundan ötürü de yükümlülüklerimiz var.hayatı yaşamak durumundayız.benim yaptığım budur örnekse mutlu değilim ama yaşıyorum ve görevlerimi yerine getirmeye çalışıyoruım.insanlık görevleri altında.neden bu kadar başını ağrıttım bilmiyorum.konu hassas olunca hassaslaştım galiba.devam edesim de var :)
not detay olsun diye söylüyorum hiç derdi yokken de acı çeken insanlar vardır.intihar edeni bile var.bu insanlar hakkında ne düşünülmeli? olumsuz fikir mi yoksa nötr ve ya olumlu mu? biz de onları anlayamayız.düşünsene hayatın mideni bulandırdığını.her şeyin annenin babanın kedinin köpeğin mideni bulandırdığını.belki bu da büyük bir dert olabilir.
aşk konusu ise hassas be ustam.cidden hassas.belki de dediğin gibi abartıyorum.bilemedim şimdi.ama bazı şeyler vardır ki canı gönülden dersin ki nefsinle dersin ki ulan o sadece o gerisi yalan.(bu konuda tezim var kendimce psko kazanırsam nobele giderim eminim)işte o an hayatta mallaşabiliyorsun.evet kabul aşk acısı çok malca ama ne yazık ki bir o kadar da gerçek :)
Haklı olabilirsin canım gerçekten bilmiyorum. Çünkü şu zamana kadar aşk acısı yaşamadım. Zaten hepsi için konuşmuyorum her erkek için ölüp biten hayatına sürekli aşk sokmaya çalışan hatunlar için konuşuyorum. Olmayınca da kendini yerden yere vuran ağlayan zırlayan hatunlar..
YanıtlaSilHayat keşke bizim için de kolay olsa. Ya da biz de sadece aşk için üzülebilsek..
Ve işte o son kelimen aslında ters etki yaptı. :)
Bugün aşk acısını yansıtan bir sürü blog okudum. Garibime gitti, kendini bir kişiye bağlamak, o olmazsa yaşayamam demek.
YanıtlaSilSevdin mi mecnun gibi sevip düşme çöle.. Sevdin mi Ferhat gibi sev. Hiç olmazsa; git dağ del, su getir de aşkın bir işe yarasın.. (Erdal Demirkıran)
Keşke demeseymişim o zman :/
YanıtlaSil@leon: çok hak veriyorum gerçekten. dediğim gibi aşk acısı hiç yaşamadım ya da fırsatım olmadı bilmiyorum. dediğin gibi sadece blog yazıları okuyarak da öğrenemem insanların neler yaşadıklarını. ben sadece bloguna aşk en büyük dertmiş gibi düşünenlere kızıyorum. tamam çok büyük bir acı olabilir ama aynı zamanda katlanılabilir bi şey bu. onu geçtim öyle kişiler var ki sakın üstünüze alınmayın onlarla pek muhattap değilim blogda günlerce haftalarca zırlayıp sonra başka birini bulanlar falan. ben buna kızıyorum. ya bilmiyorum aslında ben neye kızıyorum. bence ben hayata kızıyorum. adaletsizliğine. benim terazide en dibe vurmama kızıyorum sanırım. acısını da hayatı yaşayan insanlardan çıkarıyorum. hepsi bu.
YanıtlaSilkurtulunmayacak acı var mıdır bir tartışma konusudur...varsa nedir ayrı bir konu.? ölüm,aşk,hastalık vvsvs...kişisel önem sırasına göre değişir.inan bana kendimden biliyorum.buna da saygı duymalı herhalde diye düşünmekteyim.
YanıtlaSilKarşımdaki insanı esir etmekten ve kendi acıma ortak etmekten başka ne yaparım ki o zaman?
bu düşünce yanlış evet herkese anlatırsan bir çok kişi sadece esir olmuş olur haklısın.çünkü herkes sana çok değer veremez(doğa yasası)ama bazı kişiler vardır mutlaka çevrende onlara anlat düşüncelerin,duygularını bu seni en kötü ihtimalle rahatlatır.ve karşındakini esir etmiş olmazsın.bu sevginin doğal bir sonucudur.lütfen diye rica bile ederim.böyle düşünme bence.belki seni anlayan da çıkar nerden bilebilirsin ki?ve bazen sarılmak anlamaktan daha iyi değil mi ?
@Huylandırma Servisi: Ben de aşk acısını yansıtan bir sürü blog okudum ama hepsi için değil tabi ki bu yazım. Ve haklısın 'o' olmazsa ölmezsin aslında.
YanıtlaSil@gwtrb: Yanımda olup düşüncelerini paylaşman yeter canım :*
bir de galiba yaşımın senden büyük olduğunu düşünerek abi tavsiyesi vereceğim sana haddimi aşarak...ailene güçlü gözükmeye çalışma,abine demek istemedim ama annen ve babana kendini sonuna kadar aç.sarıl onlar,de güçlü olan siz olmalısınız de ben değil de,(öyle düşündüğümden) ailen güçsüzdür filan demiyorum ama anladığım kadarı ile aileni ayakta tutmaya en çok sen uğraşıyorsun ama bu seni de veya bizim yaşımızdaki herkesi aslında aşan bir şeydir.kendini çok tüketme.ailene sarıl ve lütfen de ben bunları istiyorum birlikte olmamızı istiyorum ve bunu bir tek ben sağlamaya çalışıyorum gibi,ama yoruldum de mutlaka de ki baban ya da annen bir silkinsin.
YanıtlaSilnot:bu yorumu silebilirsin hemen.belki tamamen yanlış anladım ya da doğru anladıysam bile yorum yapma hakkım yok.bu yüzden çok çok özür dilerim.
her iki durum için de.
saygılarımla
@leon: bilmiyorum gerçekten. bikaç yakın arkadaşıma illaki bahsediyorum ama çok yüzeysel. dediğim gibi onları da esir etmek kendi dertlerimle üzmek gerçekten saçma geliyor.
YanıtlaSilve bunu dedin ya "ve bazen sarılmak anlamaktan daha iyi değil mi ?" yaşlarıma yaş ekledin..
zırlayıp sonra başka birini bulanlar falan. ben buna kızıyorum. ya bilmiyorum aslında ben neye kızıyorum. bence ben hayata kızıyorum. adaletsizliğine. benim terazide en dibe vurmama kızıyorum sanırım. acısını da hayatı yaşayan insanlardan çıkarıyorum. hepsi bu''
YanıtlaSilzırlayıp sonra başka birini bulanlar konusunda sonuna kadar hemfikiriz.terazide en dibe vurmana kızmanı anlıyorum.ama gördüğüm o ki bu hayatta terazinin o kadar çok dibi var ki her birimiz her zaman daha kötüsünü göreceğiz.çok mu karamsar oldum?ama evet öyle.
derler ya kötünün kötüsü var filan.babam yaşamış mesela hatta düşünürsen sen de kendince daha dip bir durum bulabilirsin çevrende,dünyada vsvs.
ve çok klasik olacak ama
o kadar samimi bir şekilde hissedip söylüyorum ki bunu
bir gün her şey düzelecek,
kaale almamakta sonuna kadar serbestsin :)
bunu deme hakkım da yok yav :)
bak söyleyecek ne çok sözün var. olaya bu açıdan bak.
YanıtlaSilya da benim gibi: ben raad herkes raaad takıl
saçma değil...belki de kızlar arasındaki arkadaşlık öyledir kafam karıştı bak :(
YanıtlaSilerkekler arasında sonuna kadar anlatabilirsin genelde.daha mı duygusala bağladık yok ya saçma olan şu eğer bir arakdaşın öyle düşünmene sebep oluyoresa bil ki o kadar yakın değilsin demektir sadece.arkadaşa anlattığında kafanda en ufak düşünce olmuyorsa arkadaştır.dersin ki kafandan anlamasa da olur,dersin ki kafandan onu esir etmedim ve ya saçma değil bu.anlatabildim mi ?
son olarak; yaşlarına yaş eklediğim için üzüldüm :( bende yaş'landım.
bolca ama canı gönülden gülmen dileği ile :)
@Telekinesis: Felsefeni bi gün uygulayacam ben de çok özendim.
YanıtlaSil@leon: Arkdaşlarım öyle düşündürtmüyor ama ben nedense öyle düşünüyorum neden bilmiyorum. neyse dediklerini düşünücem. düşüncelerin ve tesellilerin için teşekkür ederim.o dileklerden ben de sana sunuyorum bolca :)
haklısın lilly bi adam için kendini paralayan kadınlara bende çok sinirleniyorum..hayatta daha önemli şeyler var..biri gelir biri gider illaki böyledir..durup da biri için üzülmeye değmez hiç bir anın,gözyaşlarına haksızlık oluyor bence,değmeyecek kişilere akıtmasınlar..
YanıtlaSilgülen yüz maskeni de çıkartma evet..bırak öyle bilsinler..kimse yaşamadan kimsenin ne çektiğini anlayacak kabileyete sahip değil..sevgiliyi geçtim bazen insanın ailesi bile anlayamazken bu durumu başkalarının anlamasını beklemek ütopik bir düşünceden ibaret oluyor sadece..
http://fizy.com/#s/1ahw06
sevgiler...
@lola: benim gibi düşünen birinin daha olması iyi hissettirdi. şarkı da çok düşündürdü. çok teşekkür ederim..
YanıtlaSilHerkesin derdi kendine büyüktür. Hiç kimse acı çekerken, dünyada kendisinden daha fazla acı çeken birileri olduğunu kabullenmez. Bu doğamızda var. Unutmamak lazım ayrıca, kadere ve tanrıya inanıyorsan eğer, herkese kaldırabileceği kadarını verirmiş. Bazen düşse de omuzlarımız ağır acıların yüküyle, onların üstesinden gelebilmekte yine bizim elimizde. Bak nefes alabiliyorsun hala. Dünyanın en büyük derdi de olsayaşadıkların, o nefes alınıp verilebildiği müddetçe çareler tükenmemiş demektir. Birde bazı şeyleri kabullenmek, boyun eğmek lazım. Bünyemizi aşan ve irdeledikçe büyüyen acıları olduğu gibi kabullenmek lazım. Burada boyun eğmekten kastım, her acıda köşeye pusup ne kadar acıtacağını beklemek değil elbette. Unutma herkesin bir istiap haddi vardır ve herkesin acısı dünyadaki en büyük acıdır.
YanıtlaSil