31 Temmuz 2010 Cumartesi

Patlasın Kahkahalar

Yalnızım sonunda! Sonundaaaaaaa! evde çoluk çocuk sesleri yok. bi tek klavyenin ve şarkıların sesi.. nasıl güzel nasıl huzurlu anlatamam. iyiym artık sanırım. içimdeki beni yiyip bitiren o sıkıntı kayboldu. sadece gelecek günlere konsantre olmuş durumdayım. üniversitemi kalıcağım yeri ve doyasıya gezip eğleneceğim günleri düşünüyorum bol bol. aklım ve kalbim uzun bi süre karşı cinse kapalı durumda. closed ahaha. hiç uğraşamıyorum böyle şeylerle. mahvediyo beni. bi laf vardı neydi yahu herkes seni üzecek ama üzülmeye değer birini bulmalısın vırt zırt böyle bişeydi işte. hah ondan yapacam. ama kim bilir ne zaman yapacam. iyi lan böyle mutluyum valla. akşam çıkarken giyceğim kıyafeti düşünüyorum güzel olmalıyım bugün ^^ o meşhur kahkahalarımdan atmaya gidiyorum. kim tutar ki beni ahahah!

30 Temmuz 2010 Cuma

kalan sağlar bizim olsun

o kadar üzgünlük yetmezmiş gibi okuduklarımdan sonra dehşete düştüm. ona o kadar kırıldım o kadar kızdım ki.o okuduklarımdan sonra hiç bir değerim yokmuş onun için bunu anladım. hayatında hiç yer etmemişim evet. ben olsam da olmasam da hiçbir şey değişmicekmiş aslında. söylediği yalanlara mı üzüleyim hayatında olmayan yerime mi bilemedim. sabahtan beri ağlayan ben okuduktan sonra kesildim. bir şey hissedemiyorum evet. ağlayamıyorum da işin garibi. hissizleştim. saatlerce okudum saatlerce. sıkıldım sonra. çıktım balkona uzun uzun düşündüm. hiç haketmiyoken neden o kadar değer verdim diye. evet hiç haketmiyodu hem de. pişman değilim üzgünüm sadece. ben böyle düşünürken kuzenimin oğlu geldi yanıma. 2,5 yaşında. sarı kafa bişey. gözlerimin içine bakıp nasıl da gülümsüyo anlatamam. hayat dolu resmen. abaa batt adamın elnde kapuz var aha falan diyo. nasıl kıskandım onu nasıl kıskandım.. keşke onun kadar her şeyden bi haber olsaydım dedim. keşke o kadar hayat dolu olsaydım dedim. keşke o olabilseydim dedim. dedim de dedim. sonra da hayat bu kadar güzelken belki bu kadar diyerek abartmış olabilirm en azından hayat kimilerine göre güzelken neden tat almıyorm ki ? neden bir şeye odaklandım böyle. düşünmycem artık. gerçekten.. sarı kafayı parka getircem şimdi. sevincinden üstüme atlıyo. mutlu olmaya başlıcam. yapıcam ..

Bu şarkılar susmalı!

Çokça kötüyüm bugün. Evet uzun zamandır içinde bulunduğum halin en kötüsüyüm diyebilirim. Uzun zamandır mutlu uyanmıyorum bi kere. Uyanamıyorum. deli gibi istiyorum ama olmuyo işte. beni mutlu edecek bişeyler eksik. evet fazlasıyla eksik. o ne bilmiyorum. düşünüyorum deliler gibi düşünüyorum ama bulamıyorum. neden böyleyim onu da bulamıyorum. ben hiç bişey bilmiyorum bugünlerde! uyandığımdan beri son ses "A Perfect Sonnet" dinliyorum. deli gibi ağlatıyo beni. o nasıl bi şarkıdır! o nasıl güzel bişeydir! şarkı söylerken öyle ses titrer mi arkadaşım! ağlatıyo beni. deli gibi hem de. engel olamıyorum. neden ağlıyorum peki ? bilmiyorum! kalbimin üstünde bi ağırlık var. feci oturmuş şekilde. hafiflemiyor bi türlü. ağladığım içinde ekranı bulanık görüyorum. en nefret ettiğim şey.dünden kalmış makyajım da bulaştı hep suratıma. umrumda da değil gerçi. çok boşladım kendimi. herkes boşladı aslında beni. yalnızım fazlasıyla. aslında çoklar hepler benimleler ama değiller. sadece kendi içimdeyim işte. sadece benim. bir de belki tanrı. onun da bugünlerde yanımda olduğu yok zaten. bi tek akademik konularda belki. peki ya kalbim? duygularım ? terkedilmiş hissim ? neden yardımcı olmuyor ? şarkı çok fena yaptı beni yine. yaşlar makyajıma karıştıkça gözlerim yanıyor. canım daha çok yanıyor. her yerden bi acı. niye böyleyim ben ? niye böyle oldum ben? hadi kübra toparlan artık diyorum. her şey yoluna giriyor sınavın çok güzel geçti iyi bi üniversiteye gidiceksin. ailen seninle gurur duyuyor yüzlerini güldürdün lan sevin diyorum. hem bak abin de hastaneden çıkacak çok güzel olcak her şey diyorum. diyorum da diyorum. bütün olumlu şeyleri sıralıyorum aklımda. evet başarıcam diyorum bu sefer düzelicem. ağlamıcam. ağlamam için nedenim yok ki benim. var işte. ağlamam için nedenim var! kalbimdeki ağırlık. gitmeli. bırakmalı beni. eskisi gibi coşku dolu olmalıyım. herkes nasıl kahkaha atıyo şu kız ya diye dalga geçmeli. yolda yürürken aniden o benim olan kahkahamdan patlatmalıyım ve yine herkes dönüp bana bakmalı. ben de ne var yani mutluyum demeliyim ve yine gülmeliyim. bu lanet olası şarkıyı da devamlı dinlememeliyim. hatta hiç dinlememeliyim. bitirdi beni. iğrencim evet salya sümük ağlıyorum. ısınamıyorum da evet. üşüyorum. vega dinleyesim geldi yine. daha kötü olucam diye açmaya korkuyorum. içime işliyo o şarkılar çünkü. durdurmalıyım kendimi.

But as for me I'm coming to the final chapter,
I've read all of the pages and there's still no answer,
The only words before I know will soon come after,
It’s the only way it can be.

gözlerim şişti.makyajım aktı. o kadar ağladım ve hala rahatlayamadım. en kötüsü de bu evet.

*Yanımda olmalıydı..

29 Temmuz 2010 Perşembe

I'm not Normal (!)

Sevmiyorum bugünlerde kendimi.
Hatalar yapıyorum.
Uysal değilim bir kere.
Her şeye bir baş kaldırı.
İçimde bir gerginlik var nedeni bilinmez.
Halbuki neyim eksik?
Neden insanlar gülen yüzümü göreceklerine
kızgın bakışlarımla karşılaşıyorlar?
Bir şeylerim noksan olsaydı eğer
ya da hayat daha zor olsaydı benim için
sevecek miydim kendimi?
Kalbim böyle düzenli atmasaydı mesela
yahut bir kolum olmasaydı
gözlerimi sevmeseydim ya da
gülüşümden utansaydım. .
Sevecek miydim kendimi?
Ne arıyorum ki ben ?
Ne istiyorum ki?
Bu ne bencilcelik!
Normal olmalı her şey
ya da ben normale dönmeliyim acilen.
Belki de bir melek lazım bana.
Anlatıldığı gibi bembeyaz mesela.
Mavi saçlı sarı gözlü ya da. .

27 Temmuz 2010 Salı

Harflerde Gizli

Zaman sessiz;
Sessizliklere bürünmüş harfler zamanın sesini bekler oldu.
Başlarda ahenkli gelen sessizlik bir hiçle aniden yok oldu.
Sessizliklerimi arar oldum ben.
Harflerimi savurarak bana veren; benim olan sessizlikler.
Nerdeler?
Hangi densizin kalbindeler?
-ellerindeler?
-içindeler?
Ne yapsam geri gelirler?
Ben istemedim ki beni terketsinler.
Sadece yeni rastladığım ikinci ruhumu;
benimle beraber kabul etsinler.

Ellerim yazdı


Oynamaya geldim ben.
Kelimelerle ben.
Bilmiyorum nerdeler ama gelicekler.
Su gibi değil ateş gibi.
Serinleterek yakıcak içimi.
Sevicem.
Yine.
Yakarak içimi serinleticem.
Ne zaman yapmadım
ki ben?
Ne zaman yakmadım ki ?