12 Ağustos 2010 Perşembe

Gün Benim Günüm!

İki buçuk sene.
Evet evet.
İki buçuk.
Belki daha fazlası ama sayamadım.
Bu anı bekledim hep.
Abimin,
Çocukluk arkadaşımın,
Canımın bi yarısının
O iğrenç hastane kapısından çıkmasını bekledim senelerce.
Ve işte oldu.
Artık benimle olacak.
Hep yanımda olacak.
Bi abi-kardeş görünce artık kıskanmıcam.
Çünkü artık o benimle.
İçimdeki mutluluk;
Anlatılamaz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

sen de yaz yaz yaz bi kenara yaz bütün sözlerini