4 Aralık 2010 Cumartesi

garip

yani şimdi o kırmızı koltuklu bekleme odasında ekranda abimin gülen yüzünü her gördüğümde yeterince sevinemememi herkesin anlamasını beklemiyorum. yanımda bi umutla bekleyen onca gözü yaşlı insan varken üstüme bencillik örtüsünü örtemem. bunu anlayabilmek için aynı dili konuşmak yetmiyor. acının her ne çeşidi olursa olsun bi kere onu tattıysan eğer bi daha asla unutamıyosun.

arkamda devirdiğim her sene acımı devirmeme yetmedi ve o kadar büyüdü ki herkes için üzülebilecek kadar yer var içimde. hiçbir zaman sırf kendi adıma bir şey istemedim. garip.

- umarım diğerlerinin de yüzü bi an önce güler. aklımdan çıkarmayı başaramıyorum.

5 yorum:

  1. kurtuldu ama kesin olarak ameliyattan sonra belli olacak

    YanıtlaSil
  2. tatlım anonimden takip etmekteydim gelişmeleri. umarım en kısa zamanda her şey lehinize netleşir, abinin kurtulduğuna çok sevindim.

    YanıtlaSil
  3. çok sağol canım inşallah öyle olur, abim ve bütün hastalar için.

    YanıtlaSil
  4. Mehmet Akif Bebeğin ziyaretçisi yine geldi.
    Fakat pencere camı kapalı olduğu için, camda nöbet bekledi. Bebek ile kedi arasındaki garip iletişim onların arasında derin bir arkadaşlığı simgeliyordu.
    (Resmi tıklayarak gerçek boyutunda görebilirsiniz.)

    http://mefkuremiz.blogspot.com/

    Gerçek öyküyü okumak için bir önceki kayıttaki "Bir anne, bir bebek, bir de kedicik" adlı yazıyı da okumalısınız.

    YanıtlaSil

sen de yaz yaz yaz bi kenara yaz bütün sözlerini